MARIOS PAVLOU
ΕΡΚΟΥΜΑΙ ΣΑΝ
ΚΑΤΑΡΡΑΚΤΗΣ ΚΑΘΕΤΑ:
Μια αντίστροφη λιτανεία
performance, Centre of Performing Arts - MITOS, 2025
Η Έλενα Αγαθοκλέους αναφέρει για το νέο της εγχείρημα «Η πανδημία υπήρξε μια καταλυτική εμπειρία για το παραστατικό μέρος της δουλειάς μου, μια σκληρή υπενθύμιση για την εφημερότητα και ευαλωτότητα της, που σε συνδυασμό με τις αντισυμβατικές πρακτικές που εφάρμοσα στην παράσταση «Λαζάρος», είχα αρκετά ερωτήματα πώς θα συνεχίσω.
Το «Έρκουμαι» προέκυψε από κάπου αχαρτογράφητα, που για πολύ καιρό αναζητούσα να το ορίζω για να ξεκινήσω να εργάζομαι. Όποτε όμως ορίζω κλείνομαι. Και αυτό που στο μυαλό μου ξεκινά με προσωπικές προθέσεις, μνήμες ή απώλειες ευτυχώς στην πορεία βρίσκει ένα τόπο συνεύρεσης με τους συνεργάτες μου και εξελίσσεται σε κάτι συλλογικό. Και εκεί αναπνέουμε και εκεί παραδίνομαι. Το υλικό που θα μοιραστούμε τώρα τον Μάρτιο βρίσκεται στο πρώτο σχεδίασμα του. Πρόκειται για μια σκοτεινή παραβολή στα κυπριακά ελληνικά, που ενώ θυμίζει ένα παλιό όνειρο, είναι κατά βάθος μια ευχή για να ολοκληρώσει κάποιος το ταξίδι του και να επιστρέψει».
Η πρεμιέρα του «Έρκουμαι σαν καταρράκτης κάθετα (μια αντίστροφη λιτανεία)» θα δοθεί την Παρασκευή 14 Μαρτίου 2025, και θα ακολουθήσουν άλλες πέντε παραστάσεις στις 15 (διπλή), 16 (διπλή) και 17 Μαρτίου. Η παραγωγή στηρίζεται από το χορηγικό πρόγραμμα ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ του Υφυπουργείου Πολιτισμού – Τμήμα
Σύγχρονου Πολιτισμού.
Δημιουργική Ομάδα:
Σκηνοθεσία, δραματουργία, επί σκηνής: Έλενα Αγαθοκλέους
Κείμενο: Έλενα Αγαθοκλέους και Μάριος Παύλου
Πρωτότυπη μουσική, επί σκηνής: Μαριάννα Μιχαήλ σε συνεργασία με Αλέξανδρο Παπαδόπουλο και Κάλαξ
Προβολή: Κωνσταντίνα Peter
Γραφιστικά: Μάριος Παύλου
Τεχνική Υποστήριξη: Μαρτίνος Θαλασσέτης
Παραγωγή: Κέντρο Παραστατικών Τεχνών ΜΙΤΟΣ
Χορηγός: Υφυπουργείο Πολιτισμού – Τμήμα Σύγχρονου Πολιτισμού
Eυχαριστίες στη συγγραφέα Μαρία Α. Ιωάννου και τον Πάνο Βασιλείου.
Άρθρο απο τη Μαρία Α.Ιωάννου: https://dialogos.com.cy/katavasi-se-enan-allo-kosmo/

Υπάρχει μόνο η στιγμή που δεν επροσέξαμε
η στιγμή μέσα τζιαι έξω που τον χρόνο.
H στιγμή μιας ταραχής,
η μυρωδιά του βρεμένου χώματος,
ενός καταρράκτη, το όνειρο
το τέρμα του κόσμου
τούτα ούλλα δηλαδή
που καθόλου δεν ακούγονται...
